30. Rozdział 1 Opowieść o przeklętym

Witajcie!

    Na początku w r1 miała być już właściwa fabuła, ale przyszło mi do głowy parę zmian, które wprowadziłam. Mam już zaplanowanych sporo rzeczy w związku z tym opowiadaniem, więc jeżeli będę miała czas wszystko to spiszę.

~~

    Drzwi do ciemnego pokoju uchylają się lekko, po czym wchodzi cała postać do środka.
- Ojii-san*, obiecałeś, że nam opowiesz tą historię- ciszę panującą w ciemnym pomieszczeniu przerwał głos chłopca, który nie przeszedł jeszcze mutacji. Miał czerwone włosy, wpadające w róż i dość jasną cerę, zielone oczy. Na czole opaskę ze znakiem wioski liścia.

    Ciemne, zmęczone oczy starca zwróciły się na niego. Przyglądały się jego twarzy dłuższą chwilę, chcąc z pośród tysiąca nazwisk i twarzy przypomnieć te właściwe.
- Haruno..?- miał głęboki głos, za czasów młodości musiał być ważnym i nieustraszonym shinobi.

- Itsuki- chłopiec wskazał na siebie palcem z dumnym uśmiechem, odpowiedziało mu skinięcie głowy. Białe już nawet nie siwe włosy poruszyły się lekko przy tym ruchu.

- Więc… Itsuki sprowadź innych, dzisiaj wysłucham waszej prośby- skierował swe spojrzenie w stronę okna, na księżyc w pełni.

- Kiedyś byłeś bardziej nieustępliwy- stwierdził czerwonowłosy.

- Z wiekiem wszystko się zmienia- odrzekł starzec. Młodzik skinął głową i wyszedł z pomieszczenia.

    Wrócił wraz z pięcioma innymi geninami w jego wieku, były wśród nich dwie dziewczyny. Wszyscy ono usiedli przed starym mężczyzną, który właśnie szukał wygodnego miejsca na poduszkach. Młodziki wyglądały na zaciekawione.

- Którą z historii chcecie poznać?- Zapytał spoglądając na ich twarze, zaczęli się naradzać, to był dopiero drugi raz gdy się zgodził ich wysłuchać, wiec poważnie musieli się zastanowić nad wybraniem tego o czym mają usłyszeć.

- Chcemy poznać historię tego, który uważany był za ciemną i krwawą stronę wioski.- Odezwał się Itsuki pewny swego, inni pokiwali głowami.

- Dlaczego aż tak bardzo was ciekawi jego historia?- Zapytał ich.

- Wszyscy wiemy, że coś się z nim stało za drugim razem. Jednak nikt nigdy nie powiedział co. Coś musiało się stać, ale wszyscy milczą. Więc opowiedz nam całą jego historię, prosimy, Ojii-san.- Znów zgodne kiwanie głową do słów Itsuki.

- Dobrze, więc skoro chcecie znać tą historię to ją wam opowiem, nie jest sekretem, chociaż gdybym miał zdradzić każdy szczegół nawet wasze życie okazałoby się za krótkie. A mojego zostało prawdopodobnie niewiele.- Słaby uśmiech zagościł na jego twarzy.

- Nie jest z tobą tak źle- uśmiechnęła się jedna z dziewczyn.

- Skoro tak sądzicie.- Zamyślił się chwilę.- Od czego tu by zacząć..?

- Najlepiej od sensownego początku- wtrącił się jeden z chłopców.

- Dobrze więc- starzec odchrząknął, zamknął na chwilę oczy, gdy je otworzył kontynuował.- Pierwszy okres jego życia, nie należał do najwspanialszych. Nie był przepełniony ani matczyną ani ojcowską miłością. Bo jak mogli opiekować się dziećmi, gdy musieli wciąż walczyć z innym klanem. Senju i Uchiha od niepamiętnych czasów byli wrogami, chociaż nikt już nie wiedział o co poszło. Od najmłodszych lat zmuszany do treningów, aż nad pewną rzeką poznał swojego przyjaciela chociaż nie wiedział wtedy, że pochodził z wrogiego klanu. Później nie jeden raz z ciężkim sercem walczyli ze sobą. Jednak wreszcie nadszedł czas sojuszu, stworzenia Wioski Liścia, wszyscy myśleli, że to upragniony czas pokoju aż klan Uchiha odwrócił się od niego, podejrzewając go o kradzież oczu, zarzucając mu jeszcze wiele innych rzeczy, równie nieprawdziwych. Wielu sądziło, że zginął podczas walki z Hokage, jednak nic bardziej mylnego, zmarł wiele lat później jako stara osoba. Gdy nadszedł drugi czas, pod koniec drugiej ery służyły mu dwie rzeczy jako wspomnienia poprzedniego życia. Kosa wykuta w wiecznym ogniu, który ujarzmiony został przez Boreasza oraz ten, którego szkolił odkąd znalazł go zagubionego. Ketsurui.

~~
*- dziadek z szacunkiem